Tuin aanleggen

Theorie van het snoeien bij bladverliezende struiken

Binnenkort gaan veel tuiniers hun struiken en bomen te lijf met een snoeischaar (secateur in mijn dialect).
Ik krijg veel vragen over wanneer wat mag worden gesnoeid; vorig jaar heb ik in verschillende postjes al een beknopt overzicht per maand gegeven en ik zal dit jaar trachten aan te vullen.

Maar zoals bij elk werk is hier ook het devies: bezint vooraleer gij begint. Dus is het goed even stil te staan bij de vraag waarom snoeien we en hoe zit het mechanisme van snoeien, groeien en bloeien in elkaar.

Waarom snoeien? Om de groei te beperken, om de groei te versterken, te verjongen, om schade of zieke terug te dringen of om een bepaalde vorm te verkrijgen.

Wat ook het gewenste effect zal zijn, snoei steeds met een scherp instrument. De wonde van de plant zal beter helen en handspieren worden minder belast.

Bladverliezende struiken en bomen stockeren voedsel in de winter vooral in hun wortels. Bij bladontwikkeling in de lente verschuift de voedselopslag naar de takken en bladeren, eventuele overschotten gaan terug naar het wortelsysteem.
Het resultaat van snoeien wanneer de groeit opnieuw start is dat er meer voedsel onder de grond opgeslagen wordt. Dus de planten reageert met vernieuwde kracht: groter blad en meer scheuten.
Hoe meer je snoeit, hoe meer zijscheuten worden gestimuleerd om te groeien.
Voorbeeld een bolcatalpa die ieder jaar (in februari – maart) heel sterk wordt teruggesnoeid krijgt enorm krachtige scheuten met heel grote bladeren.

Dus wat je absoluut niet moet doen bij een boom of struik die te sterk groeit voor zijn omgeving, is sterk terugsnoeien in de het vroege voorjaar.
Wil je de groei beperken, snoei dan in de zomer wanneer de struik of heester vol in blad staat en alvorens de wortels voedsel voor de winter opslaan of – bijvoorbeeld bij het verplanten – snoei de wortels in de winter.

Een voorbeeld: als een rozelaar onevenwichtig gegroeid is, zal de eerste impuls zijn om de scheuten die het sterkst groeien het diepst terugsnoeien. Fout dus, om de symmetrie te herstellen snoei je de zwakste takken sterk terug en reduceer de rest tot een derde. Het vergt wat durf om dit te doen, maar het resultaat zal een gezonde en evenwichtige struik zijn.
Wordt vervolgd.