This entry was posted on Monday, November 17th, 2008 at 10:38 am and is filed under Uncategorized. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
Groene omheiningen deel 3: Prunus laurocerasus
De laurierkers of Prunus laurocerasus is een van de populairste altijd groene hagen. Ik ben er niet zo gek op en vind het een nogal saaie plant. Zeker de variëteiten met een donkergroen blad hebben een sombere uitstraling.
Laurierkers wordt in onze streken sinds de 16e eeuw gekweekt, er bestaan heel wat variëteiten. Oorspronkelijk komt ze uit de Balkan en Turkije.
De laurierkers heeft glanzende groene leerachtige bladeren. In april-mei verschijnen geurige witte opgaande bloemtrossen, in de herfst worden dat zwarte bessen. Doordat laurierkers een forse groeier is, wordt ze veel aangeplant; je hebt vlug resultaat. Nadeel van deze forse groei is dat je ieder jaar, bij het begin van de zomer flink moet snoeien.
De prunus is enkel geschikt voor wat grotere tuinen doordat ze vrij breed kan worden. Zoek voor je haag dan ook een variëteit die makkelijk opgaat en niet te breed wordt zoals de ‘Herbergii’. Controleer ook of de gekozen planten wel degelijk winterhard zijn, dat is niet bij alle prunussen zo. De ‘Herbergii’ is zeer winterhard.
Alle Prunussen vrezen erg vochtige gronden, hou daar rekening mee bij het aanplanten van je haag.
In onze borders duiken regelmatig zaailingen op die daar door vogels op geheel natuurlijke wijze gezaaid zijn. In sommige delen van Engeland en Amerika is prunus laurocerasus een echte pest zijn doordat ze de natuurlijke habitat verdringt.
Leave a Reply