Geen borders


Een merkwaardige vaststelling: de tuinen hier in de streek hebben geen echte borders. Ik laat hier natuurlijk de tuinen van de boerderijen buiten beschouwing, die zijn een mengeling van een groententuin en strookjes een of twee-jarigen, meestal stokrozen of ‘tagetes’ (stinkertjes voor de liefhebbers).

De “gewone huizen” hebben meestal de onvermijdelijke hydrangea tegen de gevel of in de voortuin staan, en verder een amalgaam van (bloeiende) struiken en bomen die ogenschijnlijk lukraak door elkaar staan; in sommige gevallen geeft dit een zeer mooi resultaat. Mensen houden hier vooral van bomen in hun tuin, dikwijls meer dan 10 – 15 verschillende soorten. Misschien is het hier al te warm en te droog om een typische Engelse gemengde border aan te leggen? Nu een “English summer” hebben we hier zeker niet gehad, gelukkig maar!

Verder heeft ieder huis hier ‘pelargoniums’ op de vensterbank staan, in sommige dorpen probeert men elkaar te overtreffen in het meeste perlargoniums per vierkante meter. Veel gevels en bijgebouwtjes zijn ook begroeid met wingerd, wat een bijzonder schilderachtig effect kan geven.



Leave a Reply