Archive for June, 2007
Bodembedekkers voor heersterborder
Author: Antoon JaminéIn veel (heester)borders zie je tussen de struiken de onvermijdelijk boomschors liggen. Ok, soms is dit nuttig: uitdrogen van de grond voorkomen, onkruid weghouden… Maar let’s face it, it’s ugly as hell. Een creatieve oplossing is het gebruik van bodembedekkers. Die houden, op termijn, ook het onkruid tegen èn de bodem vochtig.
Nu kun je enorm veel planten als bodembedekker gebruiken: groenblijvende of bladverliezende, planten die heel snel uitbreiden of juist planten die op hun plaats blijven, uitbundig bloeiende bodembedekkers of planten met een fraai blad. Het is niet de bedoeling van om hier een opsomming te geven van interessante bodembedekkers, daar spenderen we op een andere keer wel een paar postjes aan.
Nu concreet voor deze border koos ik een paar bodembedekkers die vlug groeien, mooi bloeien en tijdens de verschillende seizoenen iets interessants te bieden hebben.
Een paar weken geleden kocht ik in de Tuinbouwschool van Melle, 10 geraniums ‘Johnson’s Blue’. Een mooie variëteit met lila-blauwe bloemen op een niet al te lange stengel en grote diep ingesneden bladeren. Deze geraniums bloeien van mei tot augustus!
De plantjes zitten sinds begin mei in de grond en zijn al fors in omvang toegenomen. Aan de buitenzijde van de plantjes duiken steeds nieuw blaadjes op en stengels die tegen de grond gaan wortelen meteen. Dus wie volgend jaar een geranium in de tuin wil kom gerust eens af
Vrouwenmantel of Alchemilla mollis is één van mijn favoriete planten. Zelfs als de plant niet bloeit zijn er de altijd frisgroene blaadjes waar de dauw- of regendruppels zo fotogeniek op blijven liggen. De groengele bloempluimen komen midden juni te voorschijn en blijven gans de mand juli zitten. Nadien wordt er zaad gevormd, als je bloemstengels laat staan kun je volgend jaar de buren èn hun kennissen voorzien van jonge plantjes. Knip je de bloemstengels tijdig af, dan komt er een tweed bloei in augustus!
Alchemilla kent een rijke geschiedenis, de naam verwijst naar alchemisten die de dauwdruppels gebruikten om de steen der wijzen te vinden. Een leuke uitleg hierover is op de site van Plantaardigheden
Binnenkort een paar foto’s van de border, maar we moeten eerst wat wieden om hem presentabel te maken…
Heesterborder deel 2
Author: Antoon JaminéDe heesters zijn gekozen omdat ze een verschillende kleur van bladeren hebben, ze bloeien in verschillende seizoenen en ook belangrijk: ze hebben zeer sterk geurende bloemen. Daardoor gaan we een doorgang naar het terras hebben die een groot gedeelte van het jaar een heerlijke geur zal verspeiden.
Osmanthus burkwoodii of schijnhulst bloeit vroeg in de lente, de witte kleine bloemetjes ruiken een beetje naar jasmijn. De donkergroene bladeren zijn 2 – 4 cm lang, de onderzijde is iets lichter van kleur. Deze groenblijvende heester kan men perfect snoeien en bereikt makkelijk een hoogte van 2 meter. Heb je niet zoveel plaats dan kan je hem ook kleiner houden.
Ligustrum ovalifolium, stond (staat) in ontzettend veel tuinen als haag en is daarom niet echt meer ‘in de mode’. Spijtig want de struik kan ook als solitair aangeplant worden en trekt veel vogels, bijen en vlinders aan. De eerder onopvallende bloemetjes verspreiden mijn favoriete geur in de tuin. Ik ben er echt gek op, merkwaardig genoeg deelt niet iedereen mijn mening Als de bloemen uitgebloeid zijn verschijnen er zwarte besjes die vogels erg lekker vinden. Liguster is een snelgroeier, in onze vorige tuin hadden we een haag die minstens 2 maal per jaar moest worden geschoren. Een liguster in struikvorm moet misschien maar 1 maal per jaar worden gesnoeid, best in de vroege lente.
Viburnum tinus is een groenblijvende struik met leerachtige bladeren tussen 3 en 10 cm groot. ?Hij krijgt veel trossen wit-roze bloemetjes, die later blauwe bessen worden en hij bloeit tussen oktober en februari, een van de weinige struiken die voluit in de winter bloeien. De bloemen ruiken heerlijk en doen in de donkere wintermaanden naar de lente verlangen. De struik, inheems in het Middellandse- Zeegebied, maar ondertussen goed winterhard gekweekt, kan in de volle grond ongeveer 4 meter hoog en even breed worden. Viburnum tinus kan forse snoei verdragen, een van de mensen die actief is op het forum van Tuinadvies heeft er zelfs een haag van gemaakt. Meestal zullen we enkel snoeien om de vorm te verfraaien of om op hoogte te houden.??Volgende keer iets meer over de bodembedekkers van onze nieuwe border.