Tuin aanleggen

Nu is het ideaal om bloembollen te planten, september en oktober zijn nog vrij zacht en (voorlopig niet te nat) zodat de bollen sneller wortelen, scheuten ontwikkelen en geen natte voetjes krijgen.

Gebruik een bollenplanter, dat werkt snel en de bollen zitten meteen op de juiste diepte. Een algemene regel is dat je de bollen niet dieper dan vier keer de dikte van de bol zelf mag planten. Bloembollen houden van luchtige, humusrijke grond, dus een flinke dosis compost in de grond verwerken. Plant voor een maximaal effect de bollen niet te ver uit elkaar.

In de vroege lente (de struiken hadden nog geen bladeren en de vaste planten waren nog niet uitgelopen) hebben we gekeken waar we nog bollen konden planten en op die plaatsen stokken met gekleurde linten (per soort) in de grond gestoken. Volgend weekend gaan we aan de slag, zodat de lente nog fleuriger wordt.

Op Groen.net meer info over verschillende narcissensoorten.

read comments (2)

Een merkwaardig bericht in de Morgen, deze morgen. De jongste jaren is er meer bos gekapt dan aangeplant. Ik meen nochtans begrepen te hebben dat het de bedoeling van de Vlaamse regering was om Vlaanderen groener te maken door een groot herbebossingsplan. Daar is tot nu toe niet veel van in huis gekomen.

Volgens het bosdecreet kunnen bossen die op het gewestplan ingekleurd zijn als woonzone of industriegebied gekapt worden om te verkavelen of te ontwikkelen, op voorwaarde dat eenzelfde oppervlakte opnieuw bebost wordt. De bouwheer kan compenseren door op andere gronden dezelfde oppervlakte bos aan te planten of door een bosbehoudsbijdrage te storten.

De afgelopen jaren werd in totaal 1.300 hectare zonevreemd bos gekapt, terwijl er slechts 470 hectare bos werd aangeplant. Voor 1.100 hectare werd een bosbehoudsbijdrage betaald. Met die spaarpot – waar 13 miljoen euro in zit – werd slechts 310 hectare te bebossen grond gekocht.De bevoegde minister Crevits erkent dat het herbebossen niet snel verloopt…

Vlaanderen is een van de regio’s met het minst bos in Europa: dus Crevits, de handen uit de mouwen en bomen planten voor een zuivere lucht en meer groen!

En het hoeft niet noodzakelijk een sequoia te zijn!

read comments (0)

Een van de milieuvriendelijkste afsluitingen of omheiningen is een houtwal van gevlochten takken. Een systeem dat in de vroege middeleeuwen reeds werd gebruikt. Als je een beetje handige Harry bent kan je dit makkelijk zelf maken. Enkel het materiaal, stevige takken en stokken moeten voorhanden zijn. Een bijkomend voordeel: veel dieren, vogels en kleine zoogdieren, voelen zich thuis in een dergelijke constructie.

Heb je meer plaats en een flinke hoeveelheid takken, dan je ook een houtwal maken door de takken te stapelen tussen twee rijen stevige stokken. Gedaan met die vervelende trips naar het containerpark of oorvliestergend gejengel van de verhakselaar!
Onbehandeld dood hout, zeker van snelgroeiende struiken, vergaat vrij snel, hou er dan ook rekening mee dat een houtwal van bijvoorbeeld wilgenhout zo’n 5 à 7 jaar meegaat. Zijn de stokken waartussen het hout wordt gestapeld van hardhout, dan kan je makkelijk ‘bijvullen’ als de takken wat zakken. Dan moet ook de hele constructie niet om de zoveel jaar worden heropgebouwd.

Dan aan Bart Vancoppenholle voor het gebruik van de foto, zie zijn site De eigenwijze tuin
Hou je het liever wat ‘properder’, dan is een afsluiting van gekloven kastantjelatjes misschien iets voor jou. In een landelijke omgeving ziet het er heel charmant en pittoresk uit. Deze afsluitingen van tamme kastanje zijn zeer duurzaam en vragen geen onderhoud. Ze zijn wel vrij prijzig.

Ook de reeds eerder besproken afsluitingen van Cocolinea zijn milieuvriendelijk, de buizen waaromheen de kokosvezels gewikkeld zijn, kunnen volgens de fabrikant volledig gerecycleerd worden.

Wordt vervolgd.

read comments (0)

De omheining van je tuin heeft verschillende functies: de grens van je tuin afbakenen, behoefte aan privacy, een achtergrond voor de borders, de veiligheid van spelende kinderen, windbreker of zelfs de ‘lelijke’ tuin van je buren verbergen!

Eerst een stukje geschiedenis.
Het woord tuin is afgeleid van Oudnederlandse woord tuun, dat ommuurde of afgescheiden stuk grond betekende.
De natuurlijkste omheining bestaat uiteraard uit natuurlijke materialen. De vroegste tuinen, een moestuintje of akkertje werden omheind om vraat en vernieling van dieren te voorkomen. De rijke kloosterorden hadden (bak)stenen afsluitingen, de gewone man gebruikte meestal gevlochten wanden van takken van de wilg, hazelaar of meidoorn. Deze gevlochten afsluiting werd ook tuun genoemd.

Grotere stukken land werden ook met hagen en houtkanten afgescheiden. Een houtkant is een afscheiding die begroeid is met bomen en struiken die eens in de 3 tot 20 jaar tot de grond toe gekapt werd. De meest gebruikte soorten voor een houtkant waren els, es, wilg en meidoorn. In het Vlaamse landschap zijn houtkanten bijna verdwenen, in de Ardennen en de Gaume worden ze nog veel gebruikt.
Ook vlechtheggen werden dikwijls gebruikt: de takken van een jonge heg werden tot op 2/3 ingekapt en daarna horizontaal gebogen en vervlochten. Op die takken groeiden dan weer verticale scheuten enz.
De natuurlijke heggen, houtwallen en vlechtheggen werden na de Tweede Wereldoorlog massaal gekapt en vervangen door prikkeldraad…

Volgende keer bekijken we natuurlijke toepassingen voor de tuin van nu.

read comments (0)

Bij het aanleggen van een tuin, is een van de meest belangrijke beslissingen de keuze van een afsluiting of omheining. De omheining plaatsen we om verschillende redenen: de privacy, als achtergrond voor de borders, om de ‘rommelige’ tuin van de buren aan het zicht te onttrekken en als geluidswerende bescherming.

De volgende keer zal ik het hebben over de verschillende afsluitingen, maar vandaag wil ik het hebben over een afsluiting die nog niet zolang op de markt is: Coco groen- en geluidswerende schermen van Cocolinea. Deze milieuvriendelijke afscheidsschermen (volledig afbreekbaar) zijn gemaakt uit met kokos omwikkelde buizen die in een kader gevat zijn. De bedoeling is om klimplanten zoals klimop of wingerd tegen de panelen te laten groeien. De kokosvezels zijn uitstekend geschikt als hechtmateriaal.

De Coco groenschermen kunnen een uitstekend alternatief zijn voor de bekende Bekaert-afsluitigen waarop men klimop laat groeien. Ik kon echter de kostprijs van de panelen niet achterhalen, die is ook niet vermeld op de website van Cocolinea.

De panelen zijn verkrijgbaar in verschillende standaardmaten (90 x 180 en 180 x 180 m) of kunnen op maat worden gemaakt. Voor mensen die aan een drukke baan wonen en het verkeersgeluid wat willen dempen, bestaat er ook een uitvoering van de panelen die geluidswerend is. Tussen een dubbele rij kokosbuisjes is dan een geluidsisolerende plaat aangebracht.

Heeft iemand reeds ervaring met de Cocolinea-panelen?

read comments (4)