Tuin aanleggen

Als je een tuin wilt aanleggen moet er een heleboel gebeuren vooraleer je de spade hanteert. Het eerste wat je moet doen is de tuin accuraat opmeten, een plan op schaal maken. Een schets of overzichtsplan kan je een goede indicatie geven hoe de verschillende delen kunnen samenwerken, een plan op schaal heb je nodig om je ‘plannen’ naar de realiteit over te zetten.
Bij het plan op schaal ga je in detail te werk, bijvoorbeeld de afmetingen van verhardingen zoals terrassen en paden. Maar het belangrijkste, een schaalplan zal ervoor zorgen dat de tuin die je ontworpen hebt, past in de oppervlakte die je ter beschikking hebt.

Dit plan zal je ook helpen om je budget te determineren of onder controle te houden. Je kunt de verschillende delen van je tuin visualiseren in oppervlakte zodat de prijs per vierkante meter zichtbaar wordt.
Start met de woning op te meten en te situeren op de totale oppervlakte, als je de plannen van de architect van je woning nog hebt, is een groot deel van het werk reeds gedaan…
Probeer zo nauwkeurig mogelijk te meten: bij de aanplanting van een haag bijvoorbeeld weet je dan hoeveel planten je moet kopen.

read comments (0)

Koken kost geld. Tuinieren ook. Het is jullie misschien ook opgevallen, maar de laatste jaren zijn tuinplanten (vaste planten, struiken, eenjarigen en zelfs zaad) veel duurder geworden. Dat zal waarschijnlijk te maken hebben met de energieprijzen die de pan uitswingen, maar de tuin is de laatste jaren ook een statussymbool geworden, waar op een paar euro’s meer of minder niet wordt gekeken. De klant is ook veeleisender en wil grotere planten zodat de tuin onmiddellijk meer volume heeft.

Ter vergelijking: waar vroeger vaste plantjes verkocht werden aan 1,5 euro, loopt dit nu op tot 2 à 2,5 euro. Als je weet dat per vierkante meter gemakkelijk 6 à 8 plantjes nodig zijn, is de rekening gauw gemaakt. Ook grotere planten kosten handenvol geld: voor een iets grotere lavendelstruik betaal je algauw 5 à 10 euro. Helleborussen idem dito.

De Franse lavendel of lavandula stoechas is merkelijk duurder dan de ‘gewone’ lavandula angustifolia.

Een pieris japonica van 75 cm hoogte kost tussen de 15 en 25 euro. Zotte prijzen? Misschien.

Maar je kan ook goedkoop aan planten geraken. Veel tuinliefhebbers ruilen planten en zaden, kijk maar eens rond op de internetfora. Heel wat planten zaaien spontaan uit of krijgen uitlopers.
Vaste planten moeten sowieso om de vier jaar worden gesplitst om verjonging te bekomen.
En mits een beetje experimenteren kun je van een resem struiken stekjes nemen.
Zaaien is ook een goedkoper alternatief. Een zakje zaad van echinacea purpurea kost 3 euro, één plantje in een pot (is gelijk aan één bloem!) kost 2,5 euro!

Oké, op die manier duurt het allemaal wat langer dan dat een tuinontwerper een border meteen ‘volgooit’. Maar een border langzaam opbouwen en zien evolueren heeft ook zijn charmes: experimenteren met kleuren, hoogtes, lagen en vormen.
En het plezier om zelf iets te kweken en zien groeien is toch niet te evenaren?

Met onze buurvrouw Maria ruilde ik een viburnum davidii voor een skimmia, die voor haar voortuin te groot werd. De skimmiabol (met een diameter van meer dan een meter) is een van de eyecatchers in onze jonge tuin!

read comments (0)

Een kleine twee jaar geleden schreef ik een postje over één van onze nieuwe planten, de pluimpapaver of macleaya. Een fraaie, imposante plant met zeer decoratieve grijsgroene bladeren en sierlijke ivoorkleurige bloempluimpjes. Vorig jaar werden de planten meer dan twee meter hoog!

De pluimpapaver blijkt echter een fenomenale woekeraar te zijn! In een straal van twee à drie meter rond de plant verschijnen tientallen nieuwe plantjes via ondergrondse wortelstokken. Tijden het wieden van de border ontdekte ik een dicht netwerk van oranje wortels dat op (korte) termijn de nabijgelegen planten zou verdringen.

De foto hierboven toont de variëteit macleaya cordata ‘Spetchley Ruby’, in onze tuin staat Macleaya microcarpa ‘Kelway’s Coral Plume’, wie verzint in godsnaam die namen van de variëteiten??

Een drastische ingreep is hier aangewezen. Dit weekend zal ik de twee moederplanten uitgraven en in een kuip weer ingraven. Op die manier (zoals ook woekerende bamboe in toom wordt gehouden) zullen de pluimpapavers ter plaatse blijven.
Dus wel uitkijken als je decoratieve macleaya een plaats in je border geeft, voldoende plaats voorzien en isoleren is de boodschap!
Misschien zijn niet alle pluimpapavers even grote woekeraars? Als je ervaring hebt met andere variëteiten, graag je ervaring.

read comments (0)

Bekijk ook eens hoe je tuin is omheind. Vangen bepaalde stukken van de tuin veel wind? Hoe beschut staat bepaalde planten die vorstgevoeling zijn of bomen die makkelijk takbreuk krijgen?

Onze geënte catalpa is in onze tuin letterlijk stukgewaaid, die stond hier dus duidelijk niet beschut genoeg. Of je kan het ook anders bekijken: op deze plaats moet een steviger boom staan met een minder zachte stam of kleinere bladeren die minder wind vangen…

Ook de omheining is van belang, hou er rekening mee dat harde omheiningen: muren, planken enz de wind goed tegenhouden, maar dit is niet noodzakelijk een voordeel. Deze ‘harde’ omheiningen veroorzaken valwinden vlak na de muur waardoor de planten die er vlak tegenstaan toch heel wat wind te verwerken krijgen. Zachte omheiningen (zoals hagen) daarentegen, laten meer wind door, maar dit op een meer verspreide manier, waardoor de plantenborders zachtere, gelijkmatige wind te verwerken krijgen.

In onze vorige tuin, die volledig beschut in een huizenblok stond en die volledig ommuurd was, moesten we ‘wankele’ vaste planten veel meer ondersteunen dan in onze huidige ‘open’ tuin die omgeven is door hagen van twee meter hoog.

read comments (0)