Tuin aanleggen

Op het forum van Tuinadvies werd onlangs door een ongeruste tuinier gevraagd wat er aan de hand was met de bladeren van zijn esdoorn. Die “vertoonden allemaal roodachtige spikkeltjes.” Een parasiet, schadelijk voor de boom?

Helemaal niet schadelijk, het bleken bladgallen te zijn. Een galletje groeit omdat een galwesp of een ander gal-insect een eitje legt in een boomblad. Het blad reageert hierop door het vormen van een kapsel waardoor een bladgal ontstaat. Het galletje groeit verder en de larve kan de hele binnenkant opeten. Als de larven genoeg gegeten hebben verpoppen ze. In de winter als de bladeren gevallen zijn komt het nieuwe galinsekt uit de gal gekropen.

Dit zijn bladgallen op onze zomerlinde (tilia platyphyllos).
In deze boom nest op dit moment een koppel Turkse tortels op een vrij rudimentair plat nestje. Ben benieuwd wanneer de eitjes uitgebroed zullen zijn.

read comments (0)

Het is de hoogste tijd om de erica (heidekruid of winterheid) te snoeien. Dit kan meteen nadat de bloemen uitgebloeid zijn, als ze wat bruin worden. Ik doe dat altijd met de haagschaar, dat gaat veel vlugger dan met de snoeischaar.

Erica carnea is een prima plant om vooraan in de border te plaatsen, wordt niet te hoog (als er regelmatig gesnoeid wordt) en bloeit heel de winter en lente. Wij hebben de originele paarsroze soort en de witte cultivar’Snow Queen’.

read comments (0)

Begin april zaaide ik in onze kruidentuin een bedje Aziatische pluksla (een mengeling van paksoi, tatsoi, mizuna, Chinese mosterdsla en Chinese spinazie) uit het zadenassortiment Denk Groenten! van AVEVE en Frank Fol. En het resultaat mag gezien worden!

Het is een frisse, pittige mengeling: een heel andere smaak dan de zoete of bittere slasoorten die we gewend zijn.
Oogsten is supermakkelijk, je snijdt de blaadjes jong af en daarna komen weer nieuwe blaadjes tevoorschijn die je opnieuw kunt plukken.
We hebben een paar weken geleden ook een Belgische mengeling pluksla gezaaid, maar door het droge weer van de afgelopen weken is daar nog niet veel resultaat van te zien.

read comments (0)

Tiarella, de Nederlandse naam is enigszins misleidend schuimkaars, bloeit uitbundig van mei tot augustus. Deze vaste plant, familie van de saxifragaceae, heeft een decoratief, wat bont blad en bloemen zijn tere wit-roomachtige pluimen. De soort die wij in onze tuin hebben is tiarella wherryi en komt oorspronkelijk uit de vochtige bossen van Noord-Amerika.

De bladeren verkleuren in de herfst wijnrood en gaan niet helemaal weg. Het plantje vormt pollen en vermeerdering gebeurt voornamelijk door scheuren en uitzaaien. Om een maximaal effect te verkrijgen kun je het best de plantjes in grote groep samen zetten, je krijgt dan een prima bodembedekker. De fragile plantjes gedijen goed in schaduw en halfschaduw, bij te veel zon en een zanderige bodem durven ze gauw wegkwijnen. Als je wat geduld hebt, hoef je er echter geen massa van aan te kopen. We zijn vertrokken van een tweetal plantjes en Hilde heeft alle zaailingen zorgvuldig gehergroepeerd, zodat er na twee jaar al een mooi rijtje voor onze grote skimmiabol ontstaan is.

Naast tiarella wherryi wordt in de handel ook de cultivar tiarella cordifolia aangeboden, deze vermeerdert zich door uitlopers en durft onder ideale omstandigheden woekeren. Het blad dat vroeg in de herfst mooi rood verkleurt, verdwijnt helemaal in de winter. De bloempluimen van de cordifolia (30 cm) zijn iets kleiner dan die van de wherryi (40 cm).

read comments (0)

De meimaand is mijn favoriete tuinmaand, veel fris groen, veel knoppen die nog veel meer moois beloven en vooral veel prachtige bloeiende planten.

Er zijn heel wat soorten viburnums, maar dit is volgens mij een van de mooiste: viburnum plicatum ‘Mariesii’. Deze struik is een ‘afleggertje’ dat we meenamen uit onze vorige tuin. Hij is nu ongeveer 5 jaar oud en 1,8 m hoog, een forse groeier dus.

De variëteit ‘Mariesii’ wijkt af van de gewone plicatum, op de takken verschijnen bloemschermen met kleine crèmekleurige bloempjes met daaromheen helder witte grotere bloemen. Die schermen bevinden zich over de hele lengte van de horizontaal groeiende takken. In de herfst krijgen de bladeren een prachtige roodbruine kleur.

Een aanrader voor iedereen die er plaats voor heeft in de border, ook prachtig als solitair, dan kun je hem in zijn volledige breedte laten uitgroeien.

read comments (0)

Ik moet ieder jaar eens pochten op mijn clematis montana, die nu volop in bloei staat.
Om de groeikracht van deze clematis te tonen, hieronder foto’s van een paar jaar geleden:

2006

2008

En zo ziet de clematis er vandaag uit:

De ‘Rubens’ heeft roze bloemen, de ‘Grandiflora (C.m.alb)’witte, iets kleinere bloemen.

Deze clematissoort hoef je in principe niet te snoeien. Enkel inkorten als hij te groot wordt.

read comments (5)