Tuin aanleggen

Een Acer Campestre ‘Elsrijk’ of Spaanse aak willen we beslist terug in onze tuin. In tegenstelling tot wat de naam laat vermoeden is het een inlandse boom, de naam Spaanse aak is een aanduiding die past in het rijtje, Japanse esdoorn en Noorse esdoorn. De vari�teit ‘Elsrijk’ heeft kleine donkergroene bladeren die in de herfst felgeel kleuren en krijgt een brede kegelvormige kruin die later eivormig wordt. Dit zal een mooi contrast geven met de Catalpa met zijn wijde, open kruin en grote lichtgroene bladeren.

De Acer Campestre ‘Elsrijk’ kan een hoogte van 12 m bereiken, niet een echt grote boom dus, maar daar hij vrij centraal in de tuin komt mag hij niet al te veel schaduw geven. De esdoorn is een vlugge groeier, krijgt vrij vroeg bladeren en houdt die ook heel lang.

read comments (0)

In onze vorige tuin hadden we een paar bomen, oa. een kanjer van een kerselaar, maar die had spijtig genoeg al de geest gegeven vooraleer we verhuisden, een pruimenboom (een erfenis van de vorige bewoners) en een Acer Campestere ‘Elswijk’.
Nu de herfst hier is wordt het stilaan tijd om een paar bomen uit te kiezen voor deze tuin.

We hebben reeds een Catalpa, dit jaar ruim een meter gegroeid zowel in de hoogte als in de breedte, die we niet gaan knotten omdat hij ideaal gepositioneerd is om riante zijgevel van onze achterburen te camoufleren en zoals reeds eerder gezegd heb ik een hekel aan bolboompjes.

Om de positie van de bomen in de tuin te bepalen hebben we rekening gehouden met de positie van de zon, de onderlinge afstand en de uiteindelijke hoogte en de vorm van de kruin. Daar het terras aan de zuidkant ligt hebben we daar rond de middag geen schaduw meer, dus een strategisch geplaatste boom kan hier de oplossing bieden. Het is trouwens heel plezant om in de lommerte van een boom te tafelen.
Later meer.

read comments (0)

In het verlengde van het terras, lieten we een aantal palen, ongeveer 1,7 m hoog, staan en spanden we er een aantal leidraden tussen. Daartegen plantten we, een aantal maanden terug, 2 (Hilde houdt niet van half werk) variëteiten van Clematis montana. De ene soort Clematis montana ‘Rubens’ heeft roze bloemetjes en roodachtige bladeren.

De andere variëteit heeft zoals de naam laat vermoeden witte bloemetjes: Clematis montana ‘Grandiflora’ (C.m.alba).

Daar de 2 soorten op hetzelfde moment bloeien zou dit een goede mix moeten geven. Het zijn sterke groeiers, pas 2 maand geleden aangeplant hebben ze al heel wat uitlopers gevormd die de basis van een stevig gestel zullen vormen.

De Montana bloeit op houtachtige stengels, dus als er moet worden gesnoeid: na de bloei zodat er zich nog nieuwe stengels kunnen vormen waarop volgend jaar bloemen komen.

read comments (0)

In onze vorige tuin hadden we verschillende clematissen, klimplanten die heel uitbundig bloeien. Tegen een muur van het terras stond een ‘Clematis hybr. ‘Jackmanii Superba‘ en op een pergola groeide een uit de kluiten gewassen ‘Clematis montana‘.

De montana bloeit van mei tot juni en heeft een massa kleine witte tot licht roze bloemen, heeft een enorme groeikracht, moet niet worden gesnoeid en heeft bijna geen last van de verwelkingsziekte waar andere clematissen wel eens vaker last van hebben.

Dus een ‘Clematis montana’ wilden we beslist terug in onze tuin hebben. Een drager om tegen te klimmen was gauw gevonden, de vorige bewoners hadden aan de zijkant van het huis een aantal palen als afscherming in het verlengde van het terras in de grond geslagen. Dit in afwachting dat de haag, ‘Cupressocyparis x leylandii‘ hoog genoeg was. De meeste van die palen, meer dan 80 (tachtig) hebben we verwijderd wegens ehh te veel palen, maar een aantal leek ons inderdaad geschikt om een clematis tegen te laten groeien.
Wordt vervolgd.

read comments (0)

Gisteren kregen we hier een wolkbreuk op ons dak, onze straat was ondergelopen, de riolering kon de zondvloed niet aan en duwde het water langs de leidingen naar omhoog. Het water in de wc begon vervaarlijk te borrelen en spoot uit de lavabo tot tegen de muur.

Ons terras stond na 15 minuten bijna blank, gelukkig helt het genoeg af en ook de tuin loopt wat naar beneden. Na een uur stortregenen lag achteraan de tuin een ‘natuurlijk vijvertje’ van 3 meter breed en 10 meter lang. Iets om rekening mee te houden bij het uittekenen van de borders… Ook een gedeelte van de voortuin stond blank, ik was in de voormiddag net begonnen met de laatste fase van het uitdiepen van wat de kruidentuin moet worden.

Een paar uur na het onweer was het water in de tuin en gelukkig ook op straat, volledig verdwenen. We weten nu ook meteen dat we zandgrond in de tuin hebben die het water zeer goed doorlaat, misschien iets te goed. Dus bij het klaarmaken van de borders deze herfst een flinke dosis compost in de bovenlaag verwerken!

read comments (0)

Na 4 maand (bijna) wekelijks maaien heeft het gazon een ware metamorfose ondergaan. Hier en daar hebben we wat nieuw gras gezaaid en het vele onkruid zijn we te lijf gegaan. Nu het is nog altijd geen biljartveld hoor, dat hoeft ook niet voor mij. Er mag gerust wat ‘onkruid’ tussen staan: madeliefjes, hoornbloem, klavertjes enz. Dat brengt wat leven een de brouwerij.

Wat we wel vrij rigoureus te lijf gaan zijn paardebloemen, vooral een soort die dichte rozetten maakt en het gras daaronder verstikt. Ik vind de juiste naam niet van deze soort. Moest je de plant herkennen, laat het me weten.

Het is echt een onkruid dat enorm uitzaait, schuin tegenover onze tuin ligt een braak stuk land (waar binnenkort op gebouwd wordt) en daar heeft deze soort paardebloem het gras en zelfs de rest van het onkruid volledig verdrongen, vandaar dat we er ook veel last van hebben. We zijn echter niet zo gek op chemische onkruidbestrijding, tot nu toe hebben we alles manueel verwijderd, maar als rozetten blijven woekeren zal selectief sproeien misschien niet te vermijden zijn…

read comments (1)

Bestaat niet. Toen we hier vorig jaar in november kwamen wonen, vonden we de tuin in een erbarmelijke staat. De vorige bewoners hadden na de verkoop, 4 maand eerder, geen klap meer gedaan. Bedankt!
Vooral de grasmat lag er zielig bij, in geen maanden meer gemaaid, leek ze meer op een weide, met kale plekken, massa’s onkruid en hoge knollen en pollen gras. De klimophaag was over de volledige lengte in het gras gegroeid.

Dus een van de eerste zaken die we in de lente kochten, was een goede grasmachine. Onze elektrische maaiertje was te klein en duidelijk niet meer tegen zijn taak opgewassen. We kochten een machine met een mulching kit, daardoor wordt het gras extra fijn gemalen en op de gazon achtergelaten. Dit systeem heeft verschillende voordelen: je hebt geen afval meer en hoeft de bak aan de machine niet om de haverklap te ledigen en het laagje maaisel dat achterblijft is een prima bemesting voor het gazon. Wordt vervolgd.

read comments (0)