Tuin aanleggen

Een promotie uit de lentefolder van Intratuin:

Gelukkig zitten er geen violen, maar viooltjes in de Franse vaas )

read comments (0)

Het is lang stil geweest in en rond de vijver, daar begint nu verandering in te komen.
Zoals eerder besproken waren de vijverplanten verdwenen, gereduceerd tot enkel de wortelkluit onder het wateroppervlak. Vissen verbleven in de minst koude waterlaag, dicht bij de bodem dus. Voedsel was bijna overbodig geworden.

Zo is het elk jaar opnieuw uitkijken naar de eerste bloei. Het is de dotterboem die met ruime voorsprong en heel solitair deze eer op zich neemt. De tweede helft van februari start deze plant in hoog tempo met de ontwikkeling van volle groene bladeren en vanaf begin maart word je heel warm van de eerste gele kleur in je vijver. “De goeste” om erin te vliegen is er meteen weer. Vandaar dat ik net nu opnieuw in de pen (of het klavier) gekropen ben.

Deze morgen (paasmaandag!) heb ik één van de meest merkwaardige ervaringen sinds ik mijn vijver heb gefotografeerd: dotterbloemen in de sneeuw, van gemengde gevoelens gesproken.

De dotterbloem zal je vanaf nu ook in de wilde natuur aantreffen. Deze plant is beschermd. Laat je niet verleiden om ze mee te nemen om je vijver op te fleuren. Binnen enkele weken zullen de bloemen verdroogd zijn. Keer dan terug en je zal zien dat deze vol met zaad zitten. De zaadjes strooi je in een modderbedje en enkele weken later heb je zelf heel wat plantjes. Verpot ze in vijvermandjes en op het eind van volgende winter geniet je zelf van frisgeel in je vijver. Al dan niet ingesneeuwd.

Dirck Bogaert

read comments (0)

Vertoef je al een tijdje in je woning, dat weet je waarschijnlijk wel hoe de zon in je tuin zal schijnen. Bij een nieuwe woonst en dus ook een nieuwe tuin, kun je met een kompas de oriëntatie van je tuin bepalen. Ga helemaal achterin je tuin staan en kijk waar het zuiden ligt, is dat recht voor jou dan is je tuin zuidelijk gericht enz.

Bij deze oefening moet je dus rekening houden met de elementen die schaduw in je tuin gaan werpen: je woning, bomen, struiken en de omheining. Woon je in een heuvelachtig gebied, dan kan de hellingsgraad van je tuin bepalen hoeveel schaduw je in je tuin zal hebben, de lager gelegen delen van de tuin zullen ook vochtiger zijn.

Eenmaal als je hier goed zicht op hebt, let erop dat de zon in zomer hoger staat, dan kan je de schaduw- of halfschaduwpartijen op je plan aanduiden en meteen kijken welke planten op welke plaats kunnen gedijen.

read comments (0)

De narcissen en krokussen in de tuin roepen een vroeg lentegevoel op, hoewel het stormachtig weer van de laatste weken anders laat vermoeden: ik heb soms het gevoel dat ik in een vuurtoren op de Faeröer Eilanden zit. Of is het Faröer Eilanden, of Faroereilanden, of Faröer-eilanden. Ik hou het maar op mijn eerste keuze, klinkt meest Deens.

Anyway. Bloembollen dus. Ze geven vroeg kleur aan de border, er is bijna geen onderhoud aan (behalve die vervelende tulpen die je moet uitgraven), ideale planten dus. Strategisch geplaatst zorgen ze voor een maximaal effect. Omdat onze borders nog jong zijn, twee en drie jaar, kunnen er nog heel wat bloembollen bij. Dat was ook de bedoeling vorige herfst: hier en daar nog wat bollen in de grond.

Maar waar planten? De begroeiing in de herfst is volledig anders dan in de late winter, vroege lente… Ik wist begot niet meer waar er bloembollen in de grond zaten.

Dus is het nu tijd voor een actieplan: dit weekend gaan we de borders nauwkeurig bekijken en bepalen waar we nog bloembollen willen. Het is dan ook goed om vanuit de ramen van de living en keuken naar de tuin te kijken en zo de plaats voor de bloembollen te markeren.
Op die plaatsen waar we nog bloembollen willen in de tuin, zullen we takjes in de grond steken. Zo zullen we in herfst weten waar we de bollen moeten planten.

read comments (0)

Er heerst grote verwarring over wanneer men het best lavendel snoeit. Even rondneuzen op de verschillende tuinforums levert geen concrete informatie op: sommigen snoeien tweemaal, de bloemstengels in de herfst (omdat die uitgebloeide stengeltjes er dan zo slordig uitzien!!) en daarna, in de late winter, wordt het struikje zelf gesnoeid. Anderen snoeien reeds fors terug in de herfst.
Enkele ‘daredevils’ snoeien reeds drastisch terug na de bloei.

Ik snoei lavendel altijd begin maart. Waarom? Omdat het gevaar voor invriezen van de takjes dan voorbij zou zijn, heb ik vroeger zo geleerd. En omdat ik die kale ’stekelvarkentjes’ in de winter maar niks vind. Door de alweer zeer zachte winter (de lavendelstruikjes begonnen al flink uit te lopen), heb ik al twee weken geleden gesnoeid.

Maar wie heeft nu gelijk, wanneer snoei je het best. Over naar het oerdegelijke BBC Gardeners’ World, daarin geeft specialist-kweker Simon Richardson volgende raad: fors snoeien onmiddellijk na de bloei. Daar is wat moed voor nodig en het betekend ook dat de (mindere) twee bloei er niet komt. Zo vroeg snoeien, zorgt ervoor dat er nieuwe groei komt voor de winter en dat je heel de winter lang frisse groene lavendelplanten hebt! De struikjes zijn dan meteen klaar om door te groeien en een goede bloei te geven. Voor invriezen hoef je blijkbaar geen schrik te hebben. Opgelet, deze methode geldt enkel voor de Lavendula angustifolia.

De ‘Franse’ lavendel L. stoechas (met de ‘oortjes’), die in mei bloeit, snoei je het best midden juni.

lavendel L. stoechas

Dus, dit jaar een experimentje: direct na de bloei zet ik de schaar erin. Ik hou jullie op de hoogte hoe de plantjes er dan op het einde van het jaar zullen uitzien.

read comments (5)

Vanaf 8 maart tot 11 mei kun je een tentoonstelling over camelia’s bezoeken in het Gentse MIAT , Museum voor Industriële Archeologie en Textiel.De Japanse roos was de eerste plant die op industriële schaal werden gekweekt en wereldwijd verhandeld.

Gentse tuinders kweekten hun eigen variëteiten, om die te promoten werkten ze vanaf 1840 met prachtig geïllustreerde catalogi. Grote kwekerijen hadden daarvoor zelfs een eigen drukpers en illustratoren.

De samensteller van de tentoonstelling, Luc D’Haese Van Ryssel, heeft maar liefst 420 Belgische variëteiten van de camelia teruggevonden. Daarvan werden er 125 geïdentificeerd. Naast die soorten zullen ook enkele catalogi te zien zijn.

Hoe de Gentse camelia uit de startblokken schoot is trouwens een merkwaardig verhaal. De Duitse arts Von Siebold werd door de Oost-Indische Compagnie onder andere naar Japan gezonden. Daar verzamelde hij naast gebruiksvoorwerpen ook bloemen en planten. Het schip uit Japan kwam op 8 juli 1830 in Antwerpen aan. In augustus brak de opstand uit waardoor België onafhankelijk zou worden. Een deel van de camelia’s aan boord kwam terecht in de Gentse Plantentuin en de rest is geschiedenis.

Binnen enkele weken volgt uiteraard een verslag over de expo.

read comments (0)

De kogel is door de kerk, ‘the die has been cast’, ik ga een nieuwe vereniging oprichten de ABBB of de AntiBuxusBollenBeweging. Ik ben die buxusbollen namelijk spuugzat. Je kunt geen tuinmagazine of -boek meer openslaan of ja hoor, daar zijn ze, die verdomde kneuterige, saaie buxusbollen. Overal waar men gaat langs Vlaamse wegen komt men buxusbollen tegen. Volgende week een paar fotoreportages.

Begrijp me niet verkeerd, ik heb helemaal niets tegen buxus, au contraire, ik heb er zelf in mijn tuin staan, geen bollen natuurlijk, maar een haagje langs de petanquebaan. Sierlijk en laag zal het onze zijgevel beschermen tegen rondvliegende petanqueballen.

Maar die buxusbollen: trop is teveel en teveel is trop. Vanwaar mijn aversie? De buxusbollen weerspiegelen de neuroses van onze huidige samenleving (overcoördinatie en -organisatie) in onze tuinen. Alles is vooraf gepland(t), de planten netjes gemillimeterd, in de juiste vorm gekneed. Ik heb het hier al geschreven, een tuin is voor mij een organisch gegeven, een experiment in vorm, kleur en textuur. Een buxusbollentuin is net het tegenovergestelde: statisch, monotoon en monochroom. Eenmaal de tuin door een ‘creatieve’ landschapsarchitect is aangelegd, rest de eigenaar alleen nog zijn buxusbollen te knippen met zo’n chique buxusschaar en zijn tendinitis te verzorgen.

Dus weg met die alledaagse, doodse, druilerige, duffe, eentonige, geesteloze, kleurloze, oninteressante, onverteerbare, slaapverwekkende, trutterige, vervelende, buxusbollen. Toch handig zo’n synoniemenwoordenboek!

read comments (2)