Tuin aanleggen

Tuinarchitectuur part 3

Met de wetenschap van de vorige blog in mind: tuinarchitectuur geeft binnen de grenzen van een omsloten terrein structuur, vorm aan het terrein en zoekt een compromis tussen schoonheid, stevigheid en bruikbaarheid, heb ik op ‘tuinarchitectuur’ gegoogled in Vlaanderen en Nederland.

De resultaten waren bedroevend: zowel voor de websites zelf (een tuinarchitect zou toch ook een beetje designer mogen zijn) als voor de gerealiseerde projecten.
Over de websites zelf gaan we het kort houden: hier is nog veel werk aan de winkel, sommige zijn zelfs anti-reclame.
De inhoud wil ik uitgebreider bespreken aan de hand van foto’s van gerealiseerde projecten. Je denkt misschien dat ik banale of ronduit domme foto’s heb uitgezocht, maar dat is niet zo. Au contraire, een heleboel foto’s zijn zo wazig, slecht gekadreerd of slecht belicht dat ze niet in aanmerking kwamen om hier te bespreken, er is immers bijna niets op te zien.

Een eerste vaststelling: voor de meeste tuinarchitecten is architectuur belangrijker dan tuin. Ik vond veel structuren en steen, grind en hout en verbazingwekkend weinig planten en bijna geen bloemen.
Een voorbeeld

Een illustratie van de buxusbolletjes rage, zullen we nog tegenkomen! Wat voor een kneuterig gedoe is me dat hier. Bolletjes, vierkantjes, wit (!) grind, een klinkerpadje, een haagje en wat grasveldjes.
Schoonheid: ik weet het hier valt over te discussiëren, sommige mensen horen graag Danna Winner, anderen vinden Celine Dion een diva, soit we gaan hier geen woorden aan vuil maken.

Stevigheid: als de klinkers goed gelegd zijn zal het padje wel even meegaan, de kiezels zijn beslist niet te onderhouden, ze zullen groen worden van de algen, er komen bladeren en aarde tussen, met andere woorden dit wordt een zootje.

Bruikbaarheid: aan de haagjes en buxusbollen en grasveldjes zal veel onderhoud zijn. Dus erg bruikbaar is dit niet tenzij voor de tuinarchitect die hier misschien een onderhoudscontract uit de wacht sleept.

Volgende keer bekijken we nog wat foto’s…