Tuin aanleggen

Vorig weekend heb ik de meeste van onze lavendelstruikjes gesnoeid. Vorig jaar had ik over ‘wanneer lavendel snoeien‘ al eens gepost. Sommigen zeggen snoeien midden maart, anderen raden aan om onmiddellijk na de bloei in de zomer te snoeien. Ik heb een nieuw perkje lavendel, stekjes die ik drie jaar geleden nam, vorige zomer gesnoeid. En het moet gezegd, die staan er heel gezond bij, ondanks de strenge winter.

Deze struikjes zijn vorige zomer gesnoeid. Oké, ik weet het, ik moet hier nodig eens wieden…)

De lavendel langs onze oprit heb ik dit weekend gesnoeid en die zien er zo uit, nog een beetje kaal dus.

Enig nadeel van snoeien in de zomer, na de bloei: je mist wat kleur van de tweede bloei in augustus.

read comments (2)

Deze week kreeg ik een vraag van Jos via e-mail over zijn eucalyptus. Door de strenge winter zijn de bladeren grijsbruin verkleurd en hij vraagt of de eucalyptus mag gesnoeid worden. Dat mag zeker en nu is het aangewezen moment. Eucalyptus verdraagt vrij sterke snoei en zal daarna fors weer uitschieten met die typische ronde jeugdblaadjes.

Ik ben nog aan het bekijken of ik mijn eucalyptus pauciflora ga snoeien. Deze soort wordt als een van de winterhardste omschreven, maar hij heeft toch ook wat bruine blaadjes gekregen…

read comments (0)

Vorige zondag was het echt lenteweer, we hebben bijna de hele dag in de tuin gewerkt. Zalig om weer eens een dagje buiten te zijn.
Beetje gewied, een paar kruiwagens compost in de borders gedumpt (met dank aan onze goede buren Hilde en Koen) en hier en daar wat gemest (buxus, hydrangea, terraspotten…)

Het was ook de hoogste tijd om een paar struiken te verplanten, we hebben een hydrangea macrophylla en een hydrangea quercifolia ‘Sikes Dwarf’, van plaats verwisseld. De ‘dwarf’ maakte zijn naam niet waar en was te groot geworden om vooraan in de border te staan. Een blijkbaar terugkerend fenomeen dat de info op het bijgeleverde plantenkaartje niet klopt…

Hydrangea quercifolia ‘Sikes Dwarf’

We konden meteen ook de schade opnemen die de strenge winter had aangericht; een paar planten hebben de strenge en langdurige vorst niet overleefd: 2 van de 3 lavatera’s en lavandula stoechas. Beide zijn maar matig winterhard. Sommige planten hebben bladverlies door de vorst: euonymus jap. ‘Aureus’, bamboe en eucalyptus pauciflora.

Volgende weekend lavendel snoeien en gazon verticuteren.

read comments (0)

In onze vorige tuin hadden we een moestuin(tje), met een serre tegen een zuidermuur. We kweekten zelf tomaten, bonen, courgettes, peterselie, pompoenen enzovoort. Een ontspannende en smakelijke bezigheid. Onze huidige tuin is heel wat groter en tijd om een volwaardige moestuin te onderhouden heb ik niet…

Als substituut ontwierp ik een uit de kluiten gewassen kruidentuin.
Maar dit boek ‘DENK GROENTEN, DE HANDLEIDING’, doet mij weer zin krijgen in een moestuin.

In dit dit boek vind je een selectie van 40 groenten en 5 kruiden met uitgebreide productinformatie, zaai- en tuintips, telkens geïllustreerd met een foto van de volgroeide groenten en kruiden recht uit de tuin. Per seizoen worden tien groenten voorgesteld.
Frank Fol, De Groentekok, stelde het zadenassortiment samen: een speelse combinatie van witte en rode radijs, olijftomaat en snackkomkommer, een kruidige mix van Aziatische slasoorten, verrassend mooie broccoletto, klassiekers zoals veldsla, spruiten en witloof en een selectie vergeten groentesoorten zoals peterseliewortel en tuinmelde. De prachtige foto’s van de groenten zijn van foodfotograaf Tony Le Duc.
De bijpassende zaden koop je in het seizoen in een Aveve-winkel. De foto’s van de groenten op de verpakking van de zaden zijn dezelfde als die in het boek. Zo is er een duidelijk verband tussen de boekenreeks en de selectie zaden.

Bij DENK GROENTEN! DE HANDLEIDING krijg je gratis een Groenten- en Kruidenkalender. Een handig overzicht waarmee je in een oogopslag weet wanneer wat te zaaien en te oogsten. En de uitgever doet er nog een schepje bovenop met een gratis verrassingspakketje zaden.

Het boek is het eerste in een serie van vijf, in de andere delen, Lente, Zomer, Herfst en Winter, staan telkens 30 heerlijke recepten met de groeten die je zelf kan kweken! Lente en Zomer verschijnen binnenkort.
Een beetje reclame voor eigen winkel mag wel: ik ben de eindredacteur van dit boek en de andere titels.
Een uitgave van Minestrone Culinaire Uitgeverij, te vinden in de boekhandel en de Aveve-winkels.

Wordt vervolgd als de andere delen verschenen zijn.

read comments (0)

De laurierkers of Prunus laurocerasus is een van de populairste altijd groene hagen. Ik ben er niet zo gek op en vind het een nogal saaie plant. Zeker de variëteiten met een donkergroen blad hebben een sombere uitstraling.

Laurierkers wordt in onze streken sinds de 16e eeuw gekweekt, er bestaan heel wat variëteiten. Oorspronkelijk komt ze uit de Balkan en Turkije.

De laurierkers heeft glanzende groene leerachtige bladeren. In april-mei verschijnen geurige witte opgaande bloemtrossen, in de herfst worden dat zwarte bessen. Doordat laurierkers een forse groeier is, wordt ze veel aangeplant; je hebt vlug resultaat. Nadeel van deze forse groei is dat je ieder jaar, bij het begin van de zomer flink moet snoeien.

De prunus is enkel geschikt voor wat grotere tuinen doordat ze vrij breed kan worden. Zoek voor je haag dan ook een variëteit die makkelijk opgaat en niet te breed wordt zoals de ‘Herbergii’. Controleer ook of de gekozen planten wel degelijk winterhard zijn, dat is niet bij alle prunussen zo. De ‘Herbergii’ is zeer winterhard.

Alle Prunussen vrezen erg vochtige gronden, hou daar rekening mee bij het aanplanten van je haag.
In onze borders duiken regelmatig zaailingen op die daar door vogels op geheel natuurlijke wijze gezaaid zijn. In sommige delen van Engeland en Amerika is prunus laurocerasus een echte pest zijn doordat ze de natuurlijke habitat verdringt.

read comments (0)

Groenblijvende hagen.
Veel tuinliefhebbers geven de voorkeur aan een groenblijvende haag als afscheiding aan de straatkant en de buren. Hierdoor vermijd je inkijk tijdens alle seizoenen. Wintergroene hagen geven de tuin meer structuur in de winter en brengen kleur in de kale tuin.

Laten we maar meteen beginnen met de ‘top of the bill’: taxus. Naar mijn bescheiden mening echt wel de fraaiste groenblijvende haag.

Nee, dit is niet mijn oprit…

Met een taxushaag plant je meteen ook een inheemse haag, vroeger waren grote delen van Duitsland bedekt met taxusbossen.
Solitaire taxusbomen vinden we nog terug op kerkhoven, in de christelijke cultuur staan ze symbool voor dood en rouw. Bij de Kelten was taxus dan weer het symbool voor de winterzonnewende, het joelfeest; het eeuwige groene. Onze kerstboom is daar rechtstreeks van afgeleid.
Taxus kan erg oud worden, sommige bomen zouden meer dan 2.000 jaar oud zijn…

Bij het aanplanten van een taxushaag moet je wel met een paar zaken rekening houden. Deze naaldboom houdt absoluut niet van natte voeten. Heb je zware kleiachtige grond in je tuin of een minder goede afwatering, dan zal je naar een andere haag moeten uitkijken. Taxus is ook giftig (alle delen van de plant, behalve de rode bessen), het is verboden hem aan te planten als afscheiding van weiden. In heel wat tuinboeken en websites staat een negatief advies voor het aanplanten als je kleine kinderen hebt. Maar dat is volgens mij echt overdreven, heel wat planten in een tuin zijn immers giftig. Een ‘goede’ opvoeding lijkt mij doeltreffender.

Merels zijn gek op deze rode besjes, barstensvol vitamine C. DE giftige zaadjes passeren het darmkanaal en kunnen later als zaailingen in de tuin opduiken: gratis taxusplantjes!

Als je taxusplantjes voor een haag koopt, check dan dat het om dezelfde soort gaat. Mijn moeder heeft twee taxushagen, en in één van die hagen zitten tussen de ‘gewone’ taxusplantjes, ook een paar Fastigiata’s die lang en smal opgroeien… Niet echt geschikt voor een haag!

Taxus groeit niet zo vlug, één maaibeurt per jaar (in de zomer) is voldoende. Wil je een echt hoge haag, dan zal je wat geduld moeten oefenen, daar krijg je dan wel een prachtige haag voor in de plaats.

read comments (2)

Over die duivelse leylandii gaan we het niet meer hebben, wel over andere, levenskrachtigere hagen.

Taxushaag in de tuin van Holme Lacy House in Engeland.

Vooraleer je een haag aanplant, is het goed even na te denken over een paar zaken:

- Budget: in deze tijden van verminderde koopkracht een niet onbelangrijk gegeven. Reken eerst uit hoeveel lopende meter haag je wilt aanplanten. Afhankelijk van de soort moet je 3 à 5 planten de lopende meter zetten. Ligustrum zal bijvoorbeeld merkelijk goedkoper zijn dan taxus. Grotere (hogere) planten zijn duurder dan kleine.
- Doel: wil je gewoon een afbakening, dan is een bladverliezende haag oké. Wil je echter stuk tuin onttrekken aan opdringerige blikken, dan kan je een groenblijvende haag planten. Heb je een grote tuin in de polders, dan zal een gemengde windsingel aangewezen zijn om je tuin te beschermen.
- Beschikbare plaats: sommige hagen kunnen breed worden, bijvoorbeeld prunus laurocerasus (beter gekend als paplaurier).
- Kosten-batenanalyse: zoals reeds aangehaald, plantgoed kost geld. Maar kijk even verder: hoe vlug groeit zo’n haag? Hoe vlugger ze groeit, hoe meer onderhoud, tijd en geld ze kost.
- Bespreek de haag zeker met je buur, is hij akkoord met de keuze, is hij bereid tussen te komen in de kosten, onderhoud? Hoe hoog mag de haag worden?

Veel haagplanten worden met blote wortels verkocht, de ideale periode om een haag te planten is wanneer de planten in rust zijn: tussen november en half april, behalve tijdens de vorstperiode.

Volgende keer een bespreking van de beste hagen als omheining.

read comments (7)

Vooraleer we verder gaan met (groene) tuinafsluitingen, eerst een onheilsbericht over leylandii-hagen (Cupressocyparis (x) leylandii). Er doen al een hele tijd geruchten de ronde over bruine en dode leylandii-hagen. Wat is er aan de hand?

Steeds vaker worden deze conifeerhagen snel bruin en sterven ten slotte af.
Oorzaak van deze dodelijke aantasting zijn drie moeilijk te bestrijden schimmels die een vorm van kanker bij de leylandii veroorzaken, waardoor deze planten onvoorstelbaar snel dood gaan. De ziekte is weinig selectief en niet alleen jonge kwetsbare planten, maar soms ook oude hagen van 25 jaar en meer worden aangetast en sterven af.

Veelal begint de ziekte met bruine plekken. Deze groeien snel uit tot volledige bruine stukken en ten slotte wordt de gehele haag aangetast . Helaas zijn de ziekteveroorzakende schimmels niet te bestrijden en lijkt het aanplanten van leylandii-hagen niet langer aan te bevelen.

Een andere boosdoener is takluis, Cinara fresai, die doet zich tegoed aan de suikers die hij rechtstreeks uit de schors zuigt.
Deze suikers worden normaal gebruikt om nieuw bladweefsel (cellulose) of houtweefsel (lignine) op te bouwen, maar deze agressieve beestjes zijn zo gretig dat ze een groot deel van het suikerrijke vocht morsen, zodat op de onderliggende bladeren een zoete voedingsbodem voor de zwarte honingdauwschimmel ontstaat. Bovendien doen ook duizenden spintmijten zich eveneens te goed aan hetzelfde suikerrijke sap dat ze uit de twijgen zuigen. Met hetzelfde nefaste effect. De enige remedie is op tijd ingrijpen met een insecticide en een acaricide. Als het nog niet te laat is. De boodschap is: groen houden wat nu nog groen is.

Een combinatie van verschillende middelen nl OKAPI en CONFIDOR zou helpen. Hierbij kan men het best een uitvloeier gebruiken, bijvoorbeeld bruine zeep, zodat het product beter verspreid wordt over de oppervlakte.

Okapi heeft een contactwerking, dampwerking en translaminaire werking. Dit wil zeggen dat het werkt als de takluis wordt geraakt. Dat de stof zich in de lucht een beetje verspreidt zodat ook de onderkanten van bladeren en takken goed geraakt worden en translaminair wil zeggen dat het product plaatselijk wordt opgenomen door de bladschubben en takken. Hierdoor krijgen de beesten elke keer ze sappen opzuigen een dosis product binnen.
Confidor heeft een systemische werking. Dit betekent dat het product wordt opgenomen door de plant en zo wordt verspreid via de sapstroom naar alle uithoeken van de plant. De werking is iets trager omdat er geen onmiddellijk effect te zien is, maar is wel zeer effectief. Elke keer de luizen sap opzuigen krijgen ze dit product binnen. Confidor heeft ook een lange nawerking, zodat ook volgende generaties bestreden worden.
Je moet met veel water binnenin de plant spuiten zodat de takjes en bladeren waar de takluizen op zitten goed worden geraakt. Het is heel belangrijk om vooral de binnenkant van de plant te behandelen.

Na de behandeing is het aanbevolen om goed bij te mesten omdat de planten veel voedingsstoffen hebben verloren door het zuigen van de luizen.

Een leylandii heeft jammer genoeg geen regenererend vermogen: eenmaal bruin, blijft de conifeer bruin. Er zal dus komend plantseizoen danig wat opruimingswerk en invul- of aanplantwerk aan te pas komen om de aangetaste hagen te fatsoeneren. In feite heb je met deze relatief goedkope snelgroeiers eigenlijk niet zoveel waar voor je geld: de levensduur is niet zo denderend en de onderhoudskost ligt hoog (rap groeien = veel snoeien).

Wij hebben als afsluiting 75 meter leylandii-haag staan, niet door ons aangeplant…
Onze haag ziet er voorlopig goed uit, maar een paar bruine plekjes. Ik ga binnenkort toch de haag behandelen rond die plekjes.
Wat verderop in de straat heeft men minder geluk, de ene helft van hun haag is volledig afgestorven…

read comments (0)

In onze straat staan platanen, prachtige laanbomen die het in alle omstandigheden goed doen. Ze groeien nog vrij snel ook, voor mij absoluut geen probleem: hoe meer groen hoe beter! Mensen in de buurt klagen rond deze periode echter over de ‘vuile’ bladeren op de oprit en in de tuin. Ze weten er geen weg mee…

Nu is het zo dat platanen een tamelijk leerachtig blad hebben dat niet zo vlug verteert. Ik heb vorig jaar een bladkorf van Bekaert-draad gemaakt en die achter ons tuinhuisje geplaatst. Toen alle bladeren gevallen waren zat de korf propvol met de bladeren van onze tuin en die van onze buurvrouw Maria. Het volume was tijdens de zomer gehalveerd, maar toen ik korf een paar weken geleden leegmaakte, was alleen het hart van de bladmassa verteerd tot compost. Ik schat dat het zeker nog een jaar zal duren tot de bladeren in potgrond zullen veranderd zijn.

Op het forum van Tuinadvies kreeg ik alweer wijze raad: de bladeren over het gazon uitstrooien en er met de grasmachine overrijden. De fijngemalen bladeren zullen in de bladkorf veel vlugger verteren en bladaarde worden. Deze week heb ik al een paar kruiwagens ‘verhakseld’ met de grasmachine en in de bladkorf gegooid. Binnenkort maak ik een tweede bladkorf en die zal nadat alle bomen hun bladeren verloren hebben goed gevuld zijn. Ben benieuwd of de bladeren nu zoveel vlugger gaan verteren.
I’ll keep you posted.

read comments (1)

Er blijven maar reacties komen op mijn post van begin dit jaar: Mollen verjagen. Onlangs kreeg ik bericht dat er nu een site bestaan exclusief gewijd aan mollen, eigenaardig genoeg heet die Mollen.

Niet geweldig veel info over mollen (en hoe ze te verjagen) te vinden, maar het is nog een jonge site, misschien moet ie nog groeien. Handig is wel dat je per provincie kunt zoeken naar een mollenvanger in je buurt. Dat is de theorie. Toen ik een mollenvanger in Oost-Vlaanderen zocht, werd een adres in Brugge gesuggereerd…

read comments (0)