Tuin aanleggen

Na een natte zomer en herfst en een zeer strenge winter ligt de gazon er maar slapjes bij. Er is veel mos bijgekomen, hier en daar wat kale plekken door op de grasmat te lopen tijdens de vorstperiode.

Dus alweer tijd voor een actieplan (net zoals vorig jaar).

1.Eerst kalk strooien (in de vroege lente); ik gebruik DCM Microkalk met magnesium en bacteriën.

Deze gekorrelde kalk heeft verschillende voordelen, door de korrelvorm strooit hij gemakkelijk uit en je verandert tijdens het strooien niet een sneeuwman. Magnesium zorgt voor een diepgroen gazon en de toegevoegde bacteriën vreten het mos op. Dit althans volgens het promopraatje op de verpakking. Kalk zorgt ervoor dat de meststoffen die daarna worden gestrooid, beter zullen opgenomen worden. Door de toevoeging van kalk zal de zuurtegraad van de grond zakken, waardoor mos op zijn beurt weer minder kans krijgt. Je kunt het best tweemaal per jaar kalk strooien: in het voorjaar en in de herfst

2. Plekken met erg veel mos verticuteren. Mos op deze wijze verwijderen is volgens mij nog altijd het doeltreffendst. Nadeel: als er erg veel mos in je gazon zit, krijg je hierdoor kale plekken.

3. Dus gras inzaaien is op deze plaatsen aangewezen. Het is sowieso goed om jaarlijks je gazon bij te zaaien, zodat verzwakte plekken er weer bovenop komen. Ik gebruik sinds een paar jaar het graszaad Ecogazon met miniklaver van AVEVE, met goed resultaat. Waarom zaad met miniklaver gebruiken, lees je in dit berichtje van een paar jaar geleden.

4. Bemesten, minimaal 4 weken na het kalken. Ik zal dit jaar Mycogazon van AVEVE gebruiken.

Deze organische meststof bevat Rhizamax, dat is een toevoeging van mycorrhizae-schimmels die zorgen voor een ‘natuurlijke symbiose’ waardoor het gras een grotere wortelomvang krijgt en dus sterker wordt. Alweer een fraai promopraatje: mijn grootmoeder zou gezegd hebben: “Baat het niet, dan schaadt het niet.” Mycogazon bevat tenslotte ook nog bacteriën die dol zijn op mos en afgemaaide gazonresten.

Dus met deze geavanceerde producten, het lijkt wel bacteriologische oorlogvoering, zullen we een schitterend gazon krijgen. Dat hopen we toch… I’ll keep you posted.

read comments (0)

Mijn grootvader zei het al: “Goe gerief is goe werk.” Dat zal zeker gelden voor deze spade die ik mezelf cadeau deed!

Ik koos een spade met een extra lang (en iets smaller) blad, ideaal voor het verplanten van heesters en grotere vaste planten. Deze spade zal ook dienst doen bij het jaarlijks afsteken van de wortels van onze leylandiihaag (de wortels lopen anders te ver door in de plantenborders), ze is immers vlijmscherp en door een speciaal procedé zelfs zelfslijpend.

Polet maakt kwaliteitsgereedschap dat een leven lang meegaat, met een steel gemaakt uit essenhout en een afgeronde voettrede. Goe gerief!

read comments (0)

Op verschillende tuinfora heeft men het over winterschade bij viburnum tinus: door de strenge vorst zijn bladeren of zelfs hele delen van de plant bruin geworden. Nu kan viburnum tinus heel goed worden gesnoeid, dus de beschadigde delen kan je gerust weghalen. Let wel op dat je de vorm de struik behoudt.

Ook skimmia’s hebben te lijden gehad van de winterkou. Door de bevroren ondergrond konden de groenblijvende planten geen voedsel meer uit de grond halen en raakten de bladeren beschadigd. Ook hier kan je gerust snoeien, al zou ik skimmia minder hard terugsnoeien dan de viburnum tinus. Skimmia groeit immers heel wat trager.

read comments (0)

Vorig weekend heb ik de meeste van onze lavendelstruikjes gesnoeid. Vorig jaar had ik over ‘wanneer lavendel snoeien‘ al eens gepost. Sommigen zeggen snoeien midden maart, anderen raden aan om onmiddellijk na de bloei in de zomer te snoeien. Ik heb een nieuw perkje lavendel, stekjes die ik drie jaar geleden nam, vorige zomer gesnoeid. En het moet gezegd, die staan er heel gezond bij, ondanks de strenge winter.

Deze struikjes zijn vorige zomer gesnoeid. Oké, ik weet het, ik moet hier nodig eens wieden…)

De lavendel langs onze oprit heb ik dit weekend gesnoeid en die zien er zo uit, nog een beetje kaal dus.

Enig nadeel van snoeien in de zomer, na de bloei: je mist wat kleur van de tweede bloei in augustus.

read comments (2)

Deze week kreeg ik een vraag van Jos via e-mail over zijn eucalyptus. Door de strenge winter zijn de bladeren grijsbruin verkleurd en hij vraagt of de eucalyptus mag gesnoeid worden. Dat mag zeker en nu is het aangewezen moment. Eucalyptus verdraagt vrij sterke snoei en zal daarna fors weer uitschieten met die typische ronde jeugdblaadjes.

Ik ben nog aan het bekijken of ik mijn eucalyptus pauciflora ga snoeien. Deze soort wordt als een van de winterhardste omschreven, maar hij heeft toch ook wat bruine blaadjes gekregen…

read comments (0)

Vorige zondag was het echt lenteweer, we hebben bijna de hele dag in de tuin gewerkt. Zalig om weer eens een dagje buiten te zijn.
Beetje gewied, een paar kruiwagens compost in de borders gedumpt (met dank aan onze goede buren Hilde en Koen) en hier en daar wat gemest (buxus, hydrangea, terraspotten…)

Het was ook de hoogste tijd om een paar struiken te verplanten, we hebben een hydrangea macrophylla en een hydrangea quercifolia ‘Sikes Dwarf’, van plaats verwisseld. De ‘dwarf’ maakte zijn naam niet waar en was te groot geworden om vooraan in de border te staan. Een blijkbaar terugkerend fenomeen dat de info op het bijgeleverde plantenkaartje niet klopt…

Hydrangea quercifolia ‘Sikes Dwarf’

We konden meteen ook de schade opnemen die de strenge winter had aangericht; een paar planten hebben de strenge en langdurige vorst niet overleefd: 2 van de 3 lavatera’s en lavandula stoechas. Beide zijn maar matig winterhard. Sommige planten hebben bladverlies door de vorst: euonymus jap. ‘Aureus’, bamboe en eucalyptus pauciflora.

Volgende weekend lavendel snoeien en gazon verticuteren.

read comments (0)

In onze vorige tuin hadden we een moestuin(tje), met een serre tegen een zuidermuur. We kweekten zelf tomaten, bonen, courgettes, peterselie, pompoenen enzovoort. Een ontspannende en smakelijke bezigheid. Onze huidige tuin is heel wat groter en tijd om een volwaardige moestuin te onderhouden heb ik niet…

Als substituut ontwierp ik een uit de kluiten gewassen kruidentuin.
Maar dit boek ‘DENK GROENTEN, DE HANDLEIDING’, doet mij weer zin krijgen in een moestuin.

In dit dit boek vind je een selectie van 40 groenten en 5 kruiden met uitgebreide productinformatie, zaai- en tuintips, telkens geïllustreerd met een foto van de volgroeide groenten en kruiden recht uit de tuin. Per seizoen worden tien groenten voorgesteld.
Frank Fol, De Groentekok, stelde het zadenassortiment samen: een speelse combinatie van witte en rode radijs, olijftomaat en snackkomkommer, een kruidige mix van Aziatische slasoorten, verrassend mooie broccoletto, klassiekers zoals veldsla, spruiten en witloof en een selectie vergeten groentesoorten zoals peterseliewortel en tuinmelde. De prachtige foto’s van de groenten zijn van foodfotograaf Tony Le Duc.
De bijpassende zaden koop je in het seizoen in een Aveve-winkel. De foto’s van de groenten op de verpakking van de zaden zijn dezelfde als die in het boek. Zo is er een duidelijk verband tussen de boekenreeks en de selectie zaden.

Bij DENK GROENTEN! DE HANDLEIDING krijg je gratis een Groenten- en Kruidenkalender. Een handig overzicht waarmee je in een oogopslag weet wanneer wat te zaaien en te oogsten. En de uitgever doet er nog een schepje bovenop met een gratis verrassingspakketje zaden.

Het boek is het eerste in een serie van vijf, in de andere delen, Lente, Zomer, Herfst en Winter, staan telkens 30 heerlijke recepten met de groeten die je zelf kan kweken! Lente en Zomer verschijnen binnenkort.
Een beetje reclame voor eigen winkel mag wel: ik ben de eindredacteur van dit boek en de andere titels.
Een uitgave van Minestrone Culinaire Uitgeverij, te vinden in de boekhandel en de Aveve-winkels.

Wordt vervolgd als de andere delen verschenen zijn.

read comments (0)

De laurierkers of Prunus laurocerasus is een van de populairste altijd groene hagen. Ik ben er niet zo gek op en vind het een nogal saaie plant. Zeker de variëteiten met een donkergroen blad hebben een sombere uitstraling.

Laurierkers wordt in onze streken sinds de 16e eeuw gekweekt, er bestaan heel wat variëteiten. Oorspronkelijk komt ze uit de Balkan en Turkije.

De laurierkers heeft glanzende groene leerachtige bladeren. In april-mei verschijnen geurige witte opgaande bloemtrossen, in de herfst worden dat zwarte bessen. Doordat laurierkers een forse groeier is, wordt ze veel aangeplant; je hebt vlug resultaat. Nadeel van deze forse groei is dat je ieder jaar, bij het begin van de zomer flink moet snoeien.

De prunus is enkel geschikt voor wat grotere tuinen doordat ze vrij breed kan worden. Zoek voor je haag dan ook een variëteit die makkelijk opgaat en niet te breed wordt zoals de ‘Herbergii’. Controleer ook of de gekozen planten wel degelijk winterhard zijn, dat is niet bij alle prunussen zo. De ‘Herbergii’ is zeer winterhard.

Alle Prunussen vrezen erg vochtige gronden, hou daar rekening mee bij het aanplanten van je haag.
In onze borders duiken regelmatig zaailingen op die daar door vogels op geheel natuurlijke wijze gezaaid zijn. In sommige delen van Engeland en Amerika is prunus laurocerasus een echte pest zijn doordat ze de natuurlijke habitat verdringt.

read comments (0)

Groenblijvende hagen.
Veel tuinliefhebbers geven de voorkeur aan een groenblijvende haag als afscheiding aan de straatkant en de buren. Hierdoor vermijd je inkijk tijdens alle seizoenen. Wintergroene hagen geven de tuin meer structuur in de winter en brengen kleur in de kale tuin.

Laten we maar meteen beginnen met de ‘top of the bill’: taxus. Naar mijn bescheiden mening echt wel de fraaiste groenblijvende haag.

Nee, dit is niet mijn oprit…

Met een taxushaag plant je meteen ook een inheemse haag, vroeger waren grote delen van Duitsland bedekt met taxusbossen.
Solitaire taxusbomen vinden we nog terug op kerkhoven, in de christelijke cultuur staan ze symbool voor dood en rouw. Bij de Kelten was taxus dan weer het symbool voor de winterzonnewende, het joelfeest; het eeuwige groene. Onze kerstboom is daar rechtstreeks van afgeleid.
Taxus kan erg oud worden, sommige bomen zouden meer dan 2.000 jaar oud zijn…

Bij het aanplanten van een taxushaag moet je wel met een paar zaken rekening houden. Deze naaldboom houdt absoluut niet van natte voeten. Heb je zware kleiachtige grond in je tuin of een minder goede afwatering, dan zal je naar een andere haag moeten uitkijken. Taxus is ook giftig (alle delen van de plant, behalve de rode bessen), het is verboden hem aan te planten als afscheiding van weiden. In heel wat tuinboeken en websites staat een negatief advies voor het aanplanten als je kleine kinderen hebt. Maar dat is volgens mij echt overdreven, heel wat planten in een tuin zijn immers giftig. Een ‘goede’ opvoeding lijkt mij doeltreffender.

Merels zijn gek op deze rode besjes, barstensvol vitamine C. DE giftige zaadjes passeren het darmkanaal en kunnen later als zaailingen in de tuin opduiken: gratis taxusplantjes!

Als je taxusplantjes voor een haag koopt, check dan dat het om dezelfde soort gaat. Mijn moeder heeft twee taxushagen, en in één van die hagen zitten tussen de ‘gewone’ taxusplantjes, ook een paar Fastigiata’s die lang en smal opgroeien… Niet echt geschikt voor een haag!

Taxus groeit niet zo vlug, één maaibeurt per jaar (in de zomer) is voldoende. Wil je een echt hoge haag, dan zal je wat geduld moeten oefenen, daar krijg je dan wel een prachtige haag voor in de plaats.

read comments (2)

Over die duivelse leylandii gaan we het niet meer hebben, wel over andere, levenskrachtigere hagen.

Taxushaag in de tuin van Holme Lacy House in Engeland.

Vooraleer je een haag aanplant, is het goed even na te denken over een paar zaken:

- Budget: in deze tijden van verminderde koopkracht een niet onbelangrijk gegeven. Reken eerst uit hoeveel lopende meter haag je wilt aanplanten. Afhankelijk van de soort moet je 3 à 5 planten de lopende meter zetten. Ligustrum zal bijvoorbeeld merkelijk goedkoper zijn dan taxus. Grotere (hogere) planten zijn duurder dan kleine.
- Doel: wil je gewoon een afbakening, dan is een bladverliezende haag oké. Wil je echter stuk tuin onttrekken aan opdringerige blikken, dan kan je een groenblijvende haag planten. Heb je een grote tuin in de polders, dan zal een gemengde windsingel aangewezen zijn om je tuin te beschermen.
- Beschikbare plaats: sommige hagen kunnen breed worden, bijvoorbeeld prunus laurocerasus (beter gekend als paplaurier).
- Kosten-batenanalyse: zoals reeds aangehaald, plantgoed kost geld. Maar kijk even verder: hoe vlug groeit zo’n haag? Hoe vlugger ze groeit, hoe meer onderhoud, tijd en geld ze kost.
- Bespreek de haag zeker met je buur, is hij akkoord met de keuze, is hij bereid tussen te komen in de kosten, onderhoud? Hoe hoog mag de haag worden?

Veel haagplanten worden met blote wortels verkocht, de ideale periode om een haag te planten is wanneer de planten in rust zijn: tussen november en half april, behalve tijdens de vorstperiode.

Volgende keer een bespreking van de beste hagen als omheining.

read comments (7)