Tuin aanleggen

Vooraleer we verder gaan met (groene) tuinafsluitingen, eerst een onheilsbericht over leylandii-hagen (Cupressocyparis (x) leylandii). Er doen al een hele tijd geruchten de ronde over bruine en dode leylandii-hagen. Wat is er aan de hand?

Steeds vaker worden deze conifeerhagen snel bruin en sterven ten slotte af.
Oorzaak van deze dodelijke aantasting zijn drie moeilijk te bestrijden schimmels die een vorm van kanker bij de leylandii veroorzaken, waardoor deze planten onvoorstelbaar snel dood gaan. De ziekte is weinig selectief en niet alleen jonge kwetsbare planten, maar soms ook oude hagen van 25 jaar en meer worden aangetast en sterven af.

Veelal begint de ziekte met bruine plekken. Deze groeien snel uit tot volledige bruine stukken en ten slotte wordt de gehele haag aangetast . Helaas zijn de ziekteveroorzakende schimmels niet te bestrijden en lijkt het aanplanten van leylandii-hagen niet langer aan te bevelen.

Een andere boosdoener is takluis, Cinara fresai, die doet zich tegoed aan de suikers die hij rechtstreeks uit de schors zuigt.
Deze suikers worden normaal gebruikt om nieuw bladweefsel (cellulose) of houtweefsel (lignine) op te bouwen, maar deze agressieve beestjes zijn zo gretig dat ze een groot deel van het suikerrijke vocht morsen, zodat op de onderliggende bladeren een zoete voedingsbodem voor de zwarte honingdauwschimmel ontstaat. Bovendien doen ook duizenden spintmijten zich eveneens te goed aan hetzelfde suikerrijke sap dat ze uit de twijgen zuigen. Met hetzelfde nefaste effect. De enige remedie is op tijd ingrijpen met een insecticide en een acaricide. Als het nog niet te laat is. De boodschap is: groen houden wat nu nog groen is.

Een combinatie van verschillende middelen nl OKAPI en CONFIDOR zou helpen. Hierbij kan men het best een uitvloeier gebruiken, bijvoorbeeld bruine zeep, zodat het product beter verspreid wordt over de oppervlakte.

Okapi heeft een contactwerking, dampwerking en translaminaire werking. Dit wil zeggen dat het werkt als de takluis wordt geraakt. Dat de stof zich in de lucht een beetje verspreidt zodat ook de onderkanten van bladeren en takken goed geraakt worden en translaminair wil zeggen dat het product plaatselijk wordt opgenomen door de bladschubben en takken. Hierdoor krijgen de beesten elke keer ze sappen opzuigen een dosis product binnen.
Confidor heeft een systemische werking. Dit betekent dat het product wordt opgenomen door de plant en zo wordt verspreid via de sapstroom naar alle uithoeken van de plant. De werking is iets trager omdat er geen onmiddellijk effect te zien is, maar is wel zeer effectief. Elke keer de luizen sap opzuigen krijgen ze dit product binnen. Confidor heeft ook een lange nawerking, zodat ook volgende generaties bestreden worden.
Je moet met veel water binnenin de plant spuiten zodat de takjes en bladeren waar de takluizen op zitten goed worden geraakt. Het is heel belangrijk om vooral de binnenkant van de plant te behandelen.

Na de behandeing is het aanbevolen om goed bij te mesten omdat de planten veel voedingsstoffen hebben verloren door het zuigen van de luizen.

Een leylandii heeft jammer genoeg geen regenererend vermogen: eenmaal bruin, blijft de conifeer bruin. Er zal dus komend plantseizoen danig wat opruimingswerk en invul- of aanplantwerk aan te pas komen om de aangetaste hagen te fatsoeneren. In feite heb je met deze relatief goedkope snelgroeiers eigenlijk niet zoveel waar voor je geld: de levensduur is niet zo denderend en de onderhoudskost ligt hoog (rap groeien = veel snoeien).

Wij hebben als afsluiting 75 meter leylandii-haag staan, niet door ons aangeplant…
Onze haag ziet er voorlopig goed uit, maar een paar bruine plekjes. Ik ga binnenkort toch de haag behandelen rond die plekjes.
Wat verderop in de straat heeft men minder geluk, de ene helft van hun haag is volledig afgestorven…

read comments (0)

In onze straat staan platanen, prachtige laanbomen die het in alle omstandigheden goed doen. Ze groeien nog vrij snel ook, voor mij absoluut geen probleem: hoe meer groen hoe beter! Mensen in de buurt klagen rond deze periode echter over de ‘vuile’ bladeren op de oprit en in de tuin. Ze weten er geen weg mee…

Nu is het zo dat platanen een tamelijk leerachtig blad hebben dat niet zo vlug verteert. Ik heb vorig jaar een bladkorf van Bekaert-draad gemaakt en die achter ons tuinhuisje geplaatst. Toen alle bladeren gevallen waren zat de korf propvol met de bladeren van onze tuin en die van onze buurvrouw Maria. Het volume was tijdens de zomer gehalveerd, maar toen ik korf een paar weken geleden leegmaakte, was alleen het hart van de bladmassa verteerd tot compost. Ik schat dat het zeker nog een jaar zal duren tot de bladeren in potgrond zullen veranderd zijn.

Op het forum van Tuinadvies kreeg ik alweer wijze raad: de bladeren over het gazon uitstrooien en er met de grasmachine overrijden. De fijngemalen bladeren zullen in de bladkorf veel vlugger verteren en bladaarde worden. Deze week heb ik al een paar kruiwagens ‘verhakseld’ met de grasmachine en in de bladkorf gegooid. Binnenkort maak ik een tweede bladkorf en die zal nadat alle bomen hun bladeren verloren hebben goed gevuld zijn. Ben benieuwd of de bladeren nu zoveel vlugger gaan verteren.
I’ll keep you posted.

read comments (1)

Er blijven maar reacties komen op mijn post van begin dit jaar: Mollen verjagen. Onlangs kreeg ik bericht dat er nu een site bestaan exclusief gewijd aan mollen, eigenaardig genoeg heet die Mollen.

Niet geweldig veel info over mollen (en hoe ze te verjagen) te vinden, maar het is nog een jonge site, misschien moet ie nog groeien. Handig is wel dat je per provincie kunt zoeken naar een mollenvanger in je buurt. Dat is de theorie. Toen ik een mollenvanger in Oost-Vlaanderen zocht, werd een adres in Brugge gesuggereerd…

read comments (0)

De duurzaamste tuinomheining is een muur, wellicht is het ook de duurste oplossing. Vooraleer met de werken te beginnen overleg je best met de betrokken gebuur, dit kan veel miserie voorkomen, niet iedereen zal blij zijn met een stenen afscheidingsmuur van 2 meter hoog… Check ook even waar de scheidingslijn ligt: komt de muur op jouw grond of deel je een ‘gemene’ muur met je buur.

Weet ook dat je de muur op een fundamentje zult moeten bouwen om de nodige stabiliteit te bekomen. Een hoge muur, hoger dan 1,8 meter, kan eigenlijk alleen maar bij een vrij grote tuin. Bij een kleinere tuin zul je al vlug een ingesloten gevoel ervaren bij die hoogte. Ik ga hier niet uitleggen hoe je een muur moet metselen, de site van Brico kan dit veel beter.

Een muur zal meer charme hebben als hij er wat verweerd en er niet te netjes uitziet, gebruik bij voorkeur oude, gebruikte bakstenen. Laat het voegwerk een beetje slordig en kies als afdekstukken eerder een natuur- dan betonsteen.
Voor lagere muurtjes (een afscheiding binnen de tuin bijvoorbeeld of de grens bij een hoogteverschil) kan je ook natuursteen gebruiken. Ben je echt een handige Harry, dan kan je misschien eens een ’stone dry wall’, een stapelmuurtje, (een natuurstenen muur zonder mortel proberen).

Geeft een prachtig resultaat en de spleten zullen na verloop van tijd een grote verscheidenheid van insecten en plantjes huisvesten. Op de site van Traditional Masonary staat stap voor stap uitgelegd hoe je dit aanpakt.

Volgende keer: groene levende hagen

read comments (0)

Een paar jaar geleden kregen wij van goede vrienden een ‘herfstmandje’ met daarin een een klein conifeertje, een hebe- en viburnumstruikje. De hebe en viburnum zijn verdwenen, het conifeertje is ondertussen al tweemaal in een grotere pot verplant en is nu bijna 1 meter hoog, toen het in een mandje stond was het misschien 20 cm…

Dus wordt het tijd om het boompje in de volle grond te planten, maar hoe groot zal het worden? Ik ben helemaal geen conifeerkenner, dus over naar het onvolprezen forum van Tuinadvies. De dag na mijn vraag had ik reeds een antwoord: het is een Chamaecyparis lawsoniana, waarschijnlijk de variëteit C. L. ellwoodii. Deze ‘dwerg’variëteit wordt 4 à 6 meter hoog. Een van de leden van het forum had een paar exemplaren van 10 meter in z’n tuin… Een ongelofelijk goed forum dat Tuinadvies!

Enfin, het is nu uitkijken naar een plaatsje voor onze conifeer, pardon, Chamaecyparis lawsoniana.

read comments (0)

In de herfst vallen de bladeren en sinds een paar jaar gaat dat gepaard met een zeer irritant geluid, dat van de bladzuigers. In onze buurt hebben een paar tuinliefhebbers zo’n machine gekocht en man, maakt dat een lawaai. Het is alsof een F 16 opstijgt. GGRRR!!

Wat is er gebeurd met die goeie ouderwetse hark? Maakt geen lawaai en je hebt nog wat lichaamsbeweging. Ik kan me inbeelden dat de mannen van de gemeenteplantsoendienst zoiets nodig hebben om de parken en straten netjes te houden, maar een particulier die de bladeren van het grasveld of oprit wil halen… Belachelijk en alweer een voorbeeld van onnuttige overconsumptie.

read comments (1)

Beetje herfstkleur, gefotografeerd bij valavond.

De liquidambar styraciflua, amberboom, heeft zijn naam niet gestolen…
Onze mooiste boom.

De bladeren van de pluimpapaver of Macleaya micr.’Kelw. Coral Pume’ worden goudgeel

En de prijs voor de weirdste naam gaat naar: Aster dumosus ‘ Prof. Anton Kippenberg’!

read comments (0)

Nu is het ideaal om bloembollen te planten, september en oktober zijn nog vrij zacht en (voorlopig niet te nat) zodat de bollen sneller wortelen, scheuten ontwikkelen en geen natte voetjes krijgen.

Gebruik een bollenplanter, dat werkt snel en de bollen zitten meteen op de juiste diepte. Een algemene regel is dat je de bollen niet dieper dan vier keer de dikte van de bol zelf mag planten. Bloembollen houden van luchtige, humusrijke grond, dus een flinke dosis compost in de grond verwerken. Plant voor een maximaal effect de bollen niet te ver uit elkaar.

In de vroege lente (de struiken hadden nog geen bladeren en de vaste planten waren nog niet uitgelopen) hebben we gekeken waar we nog bollen konden planten en op die plaatsen stokken met gekleurde linten (per soort) in de grond gestoken. Volgend weekend gaan we aan de slag, zodat de lente nog fleuriger wordt.

Op Groen.net meer info over verschillende narcissensoorten.

read comments (2)

Een merkwaardig bericht in de Morgen, deze morgen. De jongste jaren is er meer bos gekapt dan aangeplant. Ik meen nochtans begrepen te hebben dat het de bedoeling van de Vlaamse regering was om Vlaanderen groener te maken door een groot herbebossingsplan. Daar is tot nu toe niet veel van in huis gekomen.

Volgens het bosdecreet kunnen bossen die op het gewestplan ingekleurd zijn als woonzone of industriegebied gekapt worden om te verkavelen of te ontwikkelen, op voorwaarde dat eenzelfde oppervlakte opnieuw bebost wordt. De bouwheer kan compenseren door op andere gronden dezelfde oppervlakte bos aan te planten of door een bosbehoudsbijdrage te storten.

De afgelopen jaren werd in totaal 1.300 hectare zonevreemd bos gekapt, terwijl er slechts 470 hectare bos werd aangeplant. Voor 1.100 hectare werd een bosbehoudsbijdrage betaald. Met die spaarpot – waar 13 miljoen euro in zit – werd slechts 310 hectare te bebossen grond gekocht.De bevoegde minister Crevits erkent dat het herbebossen niet snel verloopt…

Vlaanderen is een van de regio’s met het minst bos in Europa: dus Crevits, de handen uit de mouwen en bomen planten voor een zuivere lucht en meer groen!

En het hoeft niet noodzakelijk een sequoia te zijn!

read comments (0)

Een van de milieuvriendelijkste afsluitingen of omheiningen is een houtwal van gevlochten takken. Een systeem dat in de vroege middeleeuwen reeds werd gebruikt. Als je een beetje handige Harry bent kan je dit makkelijk zelf maken. Enkel het materiaal, stevige takken en stokken moeten voorhanden zijn. Een bijkomend voordeel: veel dieren, vogels en kleine zoogdieren, voelen zich thuis in een dergelijke constructie.

Heb je meer plaats en een flinke hoeveelheid takken, dan je ook een houtwal maken door de takken te stapelen tussen twee rijen stevige stokken. Gedaan met die vervelende trips naar het containerpark of oorvliestergend gejengel van de verhakselaar!
Onbehandeld dood hout, zeker van snelgroeiende struiken, vergaat vrij snel, hou er dan ook rekening mee dat een houtwal van bijvoorbeeld wilgenhout zo’n 5 à 7 jaar meegaat. Zijn de stokken waartussen het hout wordt gestapeld van hardhout, dan kan je makkelijk ‘bijvullen’ als de takken wat zakken. Dan moet ook de hele constructie niet om de zoveel jaar worden heropgebouwd.

Dan aan Bart Vancoppenholle voor het gebruik van de foto, zie zijn site De eigenwijze tuin
Hou je het liever wat ‘properder’, dan is een afsluiting van gekloven kastantjelatjes misschien iets voor jou. In een landelijke omgeving ziet het er heel charmant en pittoresk uit. Deze afsluitingen van tamme kastanje zijn zeer duurzaam en vragen geen onderhoud. Ze zijn wel vrij prijzig.

Ook de reeds eerder besproken afsluitingen van Cocolinea zijn milieuvriendelijk, de buizen waaromheen de kokosvezels gewikkeld zijn, kunnen volgens de fabrikant volledig gerecycleerd worden.

Wordt vervolgd.

read comments (0)